Anahtar kelime Mankind Forced Underground

Güneş’in bir kızıl deve dönüşeceği ve yüz yıla kalmadan Dünya’yı yutacağı ortaya çıktı. Tüm insanlığa yetecek uzay istasyonları inşa etmek imkansızdı ve yakın bir zamanda yeni bir gezegene de taşınamazdık. Ancak bir ihtimal daha vardı: Eski çağlardaki destanları andıran bir çözüm… Dünya’nın stratejik noktalarına füzyon enerjisiyle çalışan binlerce itici yerleştirildi ve Alfa Centauri sistemine doğru 2500 yıllık bir yolculuğa çıkıldı. Dünya hedefine doğru ilerlerken, hayatta kalmayı başaran insanlarsa devasa yer altı şehirlerine sığındı. Çünkü artık Dünya’nın yüzeyi yaşanamayacak kadar soğuktu.

Savaş sona ermiş ve kaybedilmişti. Yürüyen ölülerin elinde dünya, artık tamamen kontrolden çıkmıştı. Bazı küçük gruplar halindeki az sayıda yaşayan insanlar, zorda olsa hayatta kalabilmişti. Bu arada bir grup bilim adamı ve asker, Florida'ki terk edilmiş bir silah silosuna sığınmıştı ve grup,kana susamış zombileri kontrol altına alabilecek çılgın bir deneyle uğraşmaktaydı. Ekibin tansiyonu askeri liderlerden birinin, kendi emrindeki adamlarından bazılarının bu deneylerde kobay olarak kullanıldığını keşfetmesiyle doruk noktasına çıkar. Bu sırada yukarıdaki zombilerin, sığınağa sızmanın bir yolunu bulmaya çalışmaya başlamasıyla sinirler iyice gerilir. Yeraltında yapılacak bu son savaş, dünyanın bildiği en karanlık gün olacaktı: Ölülerin günü. "Ölülerin Şafağı"nın kaldığı yerden devam eden ve gene bir külte filminde, Romero yeni bir grup insanın hayatta kalma mücadelesini, önceki iki filmden çok daha da kanlı bir şekilde anlatıyor.

In the distant future, mankind has lived quietly and restlessly underground for hundreds of years, subject to earthquakes and cave-ins. Living in one such village are 2 young men: one named Simon who is shy and naïve, and the other named Kamina who believes in the existence of a “surface” world above their heads.