Udręczony ojciec jest świadkiem śmierci swojego synka, który w Wigilię Bożego Narodzenia wpadł w krzyżowy ogień gangu. Dochodząc do siebie po ranie, która kosztowała go utratę głosu, dokonuje zemsty za swoją życiową misję i rozpoczyna karzący program treningowy, aby pomścić śmierć syna.
"Koyaanisqatsi" to słowo pochodzące z języka Indian Hopi, które oznacza "życie szalone, życie w pędzie, życie, które trzeba zmienić". W filmie nie pojawia się żaden komentarz, nie ma narratora. Bohaterem jest nasza planeta - Ziemia, którą twórcy, z pewną dozą przestrogi, ukazują zestawiając ze sobą obraz dzikiej przyrody i pędzącego, chaotycznego miasta.
W mglistych lasach Ameryki Północnej rodzina Sasquatche – prawdopodobnie ostatnia ze swojego zagadkowego gatunku – wyrusza w absurdalną, epicką, przezabawną i przejmującą podróż, która trwa rok. Te kudłate i szlachetne olbrzymy próbują walczyć o przetrwanie, jednocześnie zderzając się z nieubłagalnie zmieniającym się wokół nich światem.
Mikrokosmos to niezwykły film przedstawiający życie mieszkańców łąki: biedronek, ślimaków, pająków, pszczół, gąsienic i innych owadów. Nigdy dotąd nie byliśmy tak blisko ich radości, dramatów i uczuć. Dzięki technice towarzyszymy bohaterom filmu podczas narodzin, życia i śmierci. Nakręcony w ciągu trzech lat film zachwyca kolorami i ujęciami świata, który leży tuż u naszych stóp.
Powaqqatsi to sekwencja zdjęć nakręconych w Azji, Afryce i Ameryce Południowej. W pierwszej części filmu pokazane są obrazy "dziewiczego" i nieskażonego jeszcze zachodnią cywilizacją świata. Ten obraz jest później skonfrontowany z wielkimi zatłoczonymi aglomeracjami Azji i Ameryki Południowej, slamsami i zanieczyszczeniami. Tytuł filmu oznacza w indiańskim języku Hopi istotę, która by podążać dalej pochłania życiowe siły innych.
Inspirowana opowiadaniami Brunona Schulza akcja "Ulicy Krokodyli" toczy się w prowincjonalnym muzeum, w którym jednym z eksponatów jest tajemnicza drewniana maszyna. Dzięki niej strażnik może oglądać starą mapę, na której znajduje się oznaczona białą plamą tytułowa ulica. Mottem filmu są słowa kończące tytułowe opowiadanie Schulza: "Ulica Krokodyli była koncesją naszego miasta na rzecz nowoczesności i zepsucia wielkomiejskiego. Widocznie nie stać nas było na nic innego, jak na papierową imitację... ".
