Frantz Fanon is een gerenommeerd politicus en dekolonialisering sactivist. Deze speelfilm concentreert zich op zijn visionaire sociale therapiemethoden tijdens zijn tijd als psychiater in Algerije van 1953 tot 1956. Een stukje nuchter antiracisme.
'La Zerda et les chants de l'oubli' (1982) is een van de slechts twee films van de Algerijnse romanschrijfster Assia Djebar, samen met 'La Nouba des femmes du mont Chenoua' (1977). Een krachtig poëtisch essay gebaseerd op archieven, waarin Assia Djebar – in samenwerking met de dichter Malek Alloula en de componist Ahmed Essyad – de Franse koloniale propaganda van de Pathé-Gaumont-journaals van 1912 tot 1942 deconstrueert, om de tekenen van opstand onder de onderworpen Maghreb-bevolking bloot te leggen. Door deze propagandabeelden opnieuw in elkaar te zetten, herstelt Djebar de geschiedenis van de Zerda-ceremonies, wat suggereert dat de kracht en mystiek van deze traditie zijn uitgewist door het roofzuchtige voyeurisme van de koloniale blik. Juist deze blik wordt zo ondermijnd en een verborgen traditie van verzet en strijd wordt onthuld, tegen elke exotiserende en oriëntalistische verleiding.
Verkent het leven en werk van de psychoanalytische theoreticus en activist Frantz Fanon, geboren op Martinique, opgeleid in Parijs en werkte in Algerije. Onderzoekt Fanons theorieën over identiteit en ras, en traceert zijn betrokkenheid bij de antikoloniale strijd in Algerije en over de hele wereld.
