In de herfst van 1953 trekt de ambitieuze lerares Katherine Watson naar het Wellesley College, één van de meest prestigieuze meisjesscholen van de Verenigde Staten. Ze zal er kunstgeschiedenis gaan doceren. De aanpassing aan haar nieuwe omgeving verloopt echter moeizaam. Haar liefde voor moderne kunst en haar uitgesproken mening over de rol van de vrouw in de samenleving worden allesbehalve gewaardeerd door haar conservatieve collega's.
In 10 scènes wordt een beeld geschetst van een moderne Iraanse vrouw die mensen vervoert in haar auto en zich bevindt in een milieu waarin de vrouw minderwaardig wordt gezien.
De derde speelfilm va de Iraanse filmmaker Jafar Panahi richt zich op de benarde positie van de vrouw in Iran. In The Circle portretteert Panahi acht vrouwen, die allen in extreme situaties verkeren. Ze komen zojuist uit de gevangenis, proberen wanhopig een illegale abortus te regelen of trachten te leven als prostituee. Ook zoiets onschuldigs als het roken van een sigaret op straat kan je in moeilijkheden brengen. De vrouwenlevens lijken zich te voltrekken in een cirkelgang, waarvan begin en einde bepaald worden door onveranderlijk verstikkende levensomstandigheden.
Inside Her Sex is een tot nadenken stemmende lange documentaire die vrouwelijke seksualiteit en schaamte onderzoekt door de ogen en ervaringen van drie vrouwen uit verschillende lagen van de bevolking, elk dapper genoeg om haar eigen seksuele ontdekkingstocht in kaart te brengen: Elle Chase, een populaire seksblogger; Candida Royalle, de maker van Femme Productions Inc., een feministisch filmbedrijf voor volwassenen dat is ontworpen om met de stem van een vrouw te spreken; en Samantha Allen, de ex-vrome mormoon en huidige gender-, seks- en tech-schrijver voor The Daily Beast.
Een jaar na de moord die Iran in vuur en vlam zette, vertelt deze documentaire, aan de hand van clandestien gefilmde beelden en getuigenissen, over een feministische en volksopstand met een immense impact.
Wat was de rol van vrouwen in de Spaanse cinema van de jaren dertig tot nu, uitgelegd aan de hand van fragmenten van verschillende films, zowel fictie als non-fictie. (Gevolgd door “Manda huevos”, 2016.)
Tijdens de eerste lockdown ben ik mijn "daytime job" kwijtgeraakt, waardoor ik genoodzaakt was om mijn eigen bedrijf nieuw leven in te blazen. De timing had niet slechter kunnen zijn. Ik ben gaan studeren en heb mijn micro master Integrated Digital Media gehaald bij de New York University. Daar heb ik een applicatie voor ontworpen, als afstudeer project. Van die applicatie heb ik een filmpje gemaakt omdat ik het zo'n interessant gegeven vond. Ik werd er door geïnspireerd. Deze korte film betreft desbetreffende applicatie die Taro wordt genoemd, vernoemd naar de bekende Tarot-spellen. Kaarten zoals artefacten of "Remixed" - objecten als onderdeel van een nieuw doel in het leven tijdens het aanraken van onderwerpen zoals racisme en homofobie. Het is mystiek, magisch.
