去有风的地方

သူငယ်ချင်းအရင်းဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွားတဲ့အတွက်ကြောင့် ရွှဟုန်သုန့်(လျိုယိဖေး) တစ်ယောက် သူမရဲ့ ဘဝကြီးရော အလုပ်အကိုင်တွေရောဟာ အောက်ဆုံးအထိ နိမ့်ကျသွားခဲ့ပါတယ် သူမဟာ အဲဒီဝမ်းနည်းမှုတွေကို ဖြေဖျောက်ဖိုအတွက် တလီမှာရှိတဲ့ ယွင်မောင်ရွာလေးဆီကို အနားယူဖို့တစ်ကိုယ်တည်း ထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ် အဲဒီအချိန်မှာတော့ လစာကောင်းတဲ့ လက်ရှိအလုပ်ကိုထွက်ပြီး မွေးရပ်မြေမှာ စိုက်ပျိုးတီထွင်မှုတွေပြုလုပ်နေတဲ့ ဒေသခံတစ်ယောက်ဖြစ်သူ ရှဲကျစ်းယောင် နဲ့တွေ့ဆုံခဲ့ပါတယ် ဒီလိုနဲ့ နေ့စဥ်အတူတူဖြတ်သန်းလာခဲ့စဥ်အတွင်းမှာ ရှဲကျစ်းယောင် တစ်ယောက် ရွှဟုန်သုန့်ရဲ့ ကြင်နာမှုတွေ လေးနက်မှုတွေကို တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခံစားလာခဲ့ပါတော့တယ် အဲဒီနောက်မှာတော့ သူဟာ ရွှဟုန်သုန့်ရဲ့ ဟိုတယ်နဲ့ ခရီးသွားလာရေးဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းအတွေ့အကြုံတွေကိုအသုံးချပြီးတော့ ဒေသခံဝန်ထမ်းတွေကို ဝန်ဆောင်မှုဆိုင်ရာ အသိပညာပေးရန်နဲ့ ယွင်မောင်ကျေးရွာလေးရဲ့ ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ခရီးသွားလုပ်ငန်း ဖွံဖြိုးတိုးတက်စေရန် ကူညီဆောင်ရွက်ဖို ဖိတ်ခေါ်ကမ်းလှမ်းခဲ့ပါတယ် ဒီလိုနဲ့ နှစ်ယောက်သားဟာ ယွင်မောင်ကျေးရွာလေး တိုးတတ်စေဖို အတူတူဆောင်ရွက်ခဲ့ကြရင်း ခံစားချက်တွေ ပေါက်ဖွားကာ မေတ္တာမျှခဲ့ကြပါတော့တယ်။