Λέξη-κλειδί Gaudi

Ο Ντέιβιντ Λοκ είναι ένας αμερικανός ρεπόρτερ που στέλνεται σε μια εξαντλητική αποστολή στη Σαχάρα, προς έρευνα για ένα ντοκιμαντέρ. Όταν πέφτει πάνω στο πτώμα ενός άντρα, του βγαίνει το πάθος να ξαναρχίσει τη ζωή του από την αρχή και κλέβει την ταυτότητα του νεκρού, αφού και η ομοιότητα τους είναι μεγάλη. Σύντομα ανακαλύπτει πως ο νεκρός ήταν παράνομος και πως σκοτώθηκε στην υπηρεσία μιας τρομοκρατικής ομάδας. Αυτό που επακολουθεί είναι η γνωριμία με μια μυστηριώδη γυναίκα, ένα συγγενή πνεύμα εξίσου χαμένο όσο κι αυτός.

Γνωστός στη χώρα μας από την περίφημη «τριλογία» περί αλλοτρίωσης και με έντονη την υπαρξιστική προβληματική, ο Teshigahara γύρισε και άλλα έργα, ήσσονος σημασίας ίσως για ευρύτερη απήχηση, καθόλου αδιάφορα όμως. Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ για τον Antonio Gaudi ξεχωρίζει από την υπόλοιπη δουλειά του κυρίως διότι παραδίδεται στον σπουδαίο αρχιτέκτονα με ένα ιδιαίτερα εκλεπτυσμένο «άγγιγμα» της κάμερας. Αν λοιπόν η ιαπωνική αισθητική με την απαράμιλλη αίσθηση της συνέχειας και της αφαίρεσης που τη χαρακτηρίζει «ερεθίζεται» από τη ρευστή αρχιτεκτονική του Gaudi, τότε αυτό οφείλεται στο ότι και η ίδια αποτέλεσε τροφοδότη του μοντερνισμού και στον Gaudi αντανακλάται η ίδια μέσα από άλλο όμως κάτοπτρο αξιών.

Μια γυναίκα που έζησε χρόνια στο Κάζα Μιλά, το τελευταίο σπίτι που σχεδίασε ο Αντόνι Γκαουντί, μιλά για την εμπειρία του να ζεις μέσα σ' ένα έργο τέχνης.