Ο Θόδωρος, ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης, έχει απογοητευθεί και πικραθεί από τα εμφύλια πάθη που ταλανίζουν τη χώρα, ενώ ακόμα είναι νωπές οι μνήμες από την σκληρή τυραννική κατοχή των Γερμανών. Μια μέρα, βλέπει στον ύπνο του πως οι Γερμανοί… ξανάρχονται και μαζί τους ο εφιάλτης που βιώσανε οι Έλληνες. Ξυπνώντας ανακουφίζεται, αλλά δείχνει και την πίκρα του για τον νέο εφιάλτη που ζει η χώρα με τον εμφύλιο σπαραγμό.
Θεσσαλονίκη, 1963. Ο Στέλιος Τσακανάς είναι σοφέρ σε φορτηγό, χωρίς κανέναν στον κόσμο, και θέλει να παντρευτεί μια κομμώτρια, την Καίτη, αλλά η μητέρα της δεν εγκρίνει ένα γάμο τον οποίο θεωρεί καταδικασμένο, λόγω της φτώχειας. Ο Στέλιος, καταπικραμένος, μεταναστεύει στη Γερμανία, εργάζεται σκληρά στα ανθρακωρυχεία, μαζεύει χρήματα και επιστρέφει μετά από κάποια χρόνια στην Ελλάδα, αλλά η Καίτη έχει στο μεταξύ παντρευτεί άλλον και ζει στην Αθήνα. Κατεβαίνει αμέσως στην πρωτεύουσα, τη βρίσκει και λογομαχεί, τόσο μαζί της, όσο και με τον εργοστασιάρχη άντρα της, τον Νάσο. Όταν κάποια μέρα ο Νάσος βρίσκεται νεκρός, ο μεθυσμένος εκείνη τη νύχτα Στέλιος συλλαμβάνεται ως ύποπτος για το φόνο, χωρίς όμως να έχει την παραμικρή σχέση με το έγκλημα. Στο μεταξύ, ένας τσακισμένος από τη ζωή δικηγόρος, ο Φώτης Κεντήρης, πληροφορείται από τις εφημερίδες την όλη υπόθεση και αναγνωρίζει, στο πρόσωπο του Στέλιου, τον χαμένο στα χρόνια της γερμανικής Κατοχής γιο του.
Μια ομάδα παιδιών, στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Αθήνα, κλέβουν τρόφιμα και άλλες προμήθειες από τους κατακτητές, με μοναδικό στόχο την επιβίωσή τους. Η δράση τους μετατρέπεται σε μορφή αντίστασης. Οι Γερμανοί θα τα καταδιώξουν. Τα παιδιά θα συλληφθούν και θα καταλήξουν κρατούμενοι σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.
